Lokale Legendes: Geen druk. Geen podium. Alleen Franziska Schönbächler en het ijs.
Je zou denken dat een bevroren couloir de laatste plek is om je rustig te voelen. Maar voor Franziska Schönbächler is het de enige plek die logisch is. Geen lawaai. Geen druk. Alleen het geluid van haar ijsbijlen, de kou in haar longen, en de stille herinnering dat ze dit alleen voor zichzelf doet. Ze zit nog steeds in de wedstrijdwereld - waar elke beweging wordt beoordeeld, elk resultaat telt, en de druk om te presteren nooit echt afneemt. Zelfs op haar best vroeg ze zich af: Klom ik voor mezelf, of voor iedereen anders?











