Krijt

voor

Klimmen

&

Boulderen:

De

Ultieme

Gids

Hoewel oorspronkelijk bekend om zijn veelvuldig gebruik in gymnastiek, werd krijt al snel de favoriete keuze voor klimmers en boulderaars, vanaf de jaren 70. Krijt, ook bekend als magnesia (alba) of gym-/klimkrijt, wordt gemaakt door het mengen vanmagnesiumcarbonaat (MgCO3) met water of magnesiumhydroxide - eendeliquescent stof, wat betekent dat hetactief vocht aantrekt en bindt. Hierdoor absorbeert het effectiefhet zweet op je handpalmenvoor een meergestabiliseerdeenverbeterde grip - wat behoorlijk handig is bij het klimmen. Dus of je nu slopers of naakte rotsen beklimt, je zult altijd stevig grip hebben en het risico op letsel aanzienlijk kunnen verminderen.

Waaruit bestaat klimkrijt?

Magnesiumcarbonaat komt van nature voor alsmagnesiet (bitterspaat) in rotsen en steen. Na het delven worden de rotsen vervolgenschemisch verwerkt om de stof te extraheren. Deze methode wordt voornamelijk gebruikt voor sportgerelateerde producten, terwijl de voedings- en farmaceutische industrieën doorgaans vertrouwen op een synthetisch proces genaamd ontzilting van zeewater, waarbij magnesiumcarbonaat als bijproduct wordt gecreëerd.

Welke soorten klimkrijt zijn er?

Of je nu aan het boulderen bent of (rots)klimt, iedereen heeft zijn eigen persoonlijke voorkeur als het op krijt aankomt - daarom zijn er verschillende opties om uit te kiezen:

• Krijtpoeder

• Krijtballetjes

• Vloeibaar krijt

• Krijt met verschillende toevoegingen

• Eco-krijt, ook wel de milieuvriendelijke alternatief

Krijtpoeder

Meestal wordt krijt verkocht in plastic zakken als los poeder, maar kan eenvoudig worden gegoten in eenkrijtzak. Krijtzakken zijn meestal voorzien van praktische heupbanden, of kunnen aan de achterkant van jeklimharnas ↗ worden bevestigd, zodat je je handen erin kunt dippen wanneer - en waar dan ook - je maar wilt. Krijt is ook verkrijgbaar in verschillende consistenties, variërend van grof tot extra fijn poeder.

Voordelen:Je kunt het snel in grote hoeveelheden aanbrengen en het is redelijk goedkoop. Bovendien werkt het voor elk type klimactiviteit.

Nadelen: Het creëert veel stof en het precies goed doseren kan lastig zijn. Het is vrij normaal dat het poeder letterlijk overal heen vliegt wanneer je probeert je handpalmen te bedekken - en het kan zelfs in je oog terechtkomen terwijl je aan het zekeren bent.

Goed om te weten:Als je een krijtzak gebruikt, zorg er dan altijd voor dat je dezeregelmatig volledig leegt. Anders loop je het risico dat er kleine, harde brokken onderin komen in plaats van poeder.

Krijt met verschillende additieven

Om een bijzonder soepele ervaring te garanderen tijdens gewichtheffen of oefeningen in artistieke gymnastiek, wordt traditionele magnesia vaak vermengd met talkpoeder om de wrijving verder te verminderen, ervoor te zorgen dat de huid zo glad mogelijk is en niet aan een oppervlak blijft plakken. Opnieuw, niet bepaald praktisch voor klimmen, waar een goede grip essentieel is.

Als alternatief voor traditioneel klimkrijt zijn er enkele krijtsoorten met verschillende additieven zoals droogmiddelen voor poederkrijt, en harsen zoals colofonium voor vloeibaar krijt. Sommige droogmiddelen zoals silicaten of mesoporeuze magnesiumcarbonaten (ook bekend als Upsalite) zijn mogelijk niet geschikt voor gevoelige huid, dus het is het beste om eerst verschillende producten te proberen voordat je jezelf die supergrote waardeverpakking aanschaft. Puur colofonium wordt vaak aanbevolen als vervanging voor vloeibaar krijt bij het klimmen in de buitenlucht. In Frankrijk staat het ook bekend als Pof, en wordt vaak gebruikt in regio's zoals Fontainebleau, waar het gebruik van normaal krijt strikt verboden is. Aan de andere kant kan het schadelijk zijn voor sommige soorten rotsen, bijvoorbeeld kalksteen. Het is ook grotendeels verdwenen uit indoor klimlocaties omdat het een plakkerige laag achterlaat op grepen en volumes. Daarom kiezen nu verschillende merken ervoor om colofoniumvrij, milieuvriendelijk krijt.

Eco krijt

Sommige fabrikanten hebben eco krijt. Echter, de term zelf is niet beschermd, dus de ingrediënten variëren vaak van product tot product. In sommige gevallen worden deze producten synthetisch geproduceerd en verkocht onder het label “puur” of “eco”. Een andere alternatief is krijt gemaakt van volledig ander materiaal, bijvoorbeeld Carbosil of silica. Het is vooral handig bij het klimmen in de buitenlucht, omdat het geen witte vlekken achterlaat en ook het oppervlak van de rots niet beïnvloedt.

Het perfecte krijt vinden voor jouw klimstijl

Het beste krijt voor boulderen

Wil je het meeste halen uit je behendigheid? Dan zijn krijtbollen - ook wel de klassieke, minder stoffige variant - de manier om te gaan. Ze zullen je helpen precies de juiste hoeveelheid te krijgen - voor perfecte grip binnen en buiten. Als je moves met een hoog moeilijkheidsniveau wilt uitproberen of bijzonder lastige grepen of volumes wilt overwinnen, zal een extra laag van vloeibaar krijt je ver brengen.

Meer grip: Het beste krijt voor (rots)klimmen

Bij het klimmen hangt de keuze van krijt volledig af van de lengte van je route. Voor korte tot middellange routes, moet je een krijtzak bij je hebben met krijtpoeder of krijtbollen zodat je het gemakkelijk opnieuw kunt aanbrengen, zelfs wanneer je midden in het klimmen zit. Op langere routes is het het beste om vloeibaar krijt te gebruiken als extra droge basis voordat je het regelmatig bijvult en versterkt met poeder op regelmatige intervallen tijdens je klim.

Tips voor indoor klimmen

vloeibaar krijt of een krijtbal gebruiken om stofvorming tot een minimum te beperken. Veel locaties hebben zelfs “Geen stof” borden opgehangen om fijne stofvervuiling tegen te gaan: Niet alleen heeft het gebruik van krijtpoeder een negatieve invloed op de luchtkwaliteit, het maakt ook grepen en volumes super vet. Tegen sluitingstijd kunnen de vervuilde plekken meestal alleen worden schoongemaakt met hogedrukreinigers of speciale reinigingsmiddelen.

Voordat je de meest opwindende rotsen beklimt, moet je uitzoeken of het gebruik van krijt eigenlijk is toegestaan. In sommige regio's is het gebruik ervan strikt verboden op aangewezen plaatsen, terwijl sommige regio's in Europa het gebruik van krijt helemaal hebben verboden. Een van de redenen? De witte markeringen op de rotsen verraden meteen de betas. Daarnaast is er het milieu om rekening mee te houden: Krijt kan een negatieve invloed hebben op vegetatie, van het remmen van de groei van verschillende planten tot het doen afsterven ervan. Zelfs een minimale hoeveelheid van het magnesiumcarbonaatmengsel zal vocht in de buurt aantrekken naar de kleinste scheuren in de rots, waar het bevriest wanneer de temperaturen dalen, wat uiteindelijk leidt tot congelifractie. Als gevolg hiervan zal de rots brokkelig worden - vooral kalksteen. Een overmatige hoeveelheid krijt zal zich ook ophopen op het oppervlak en uiteindelijk een dikke laag vuil creëren, wat op zijn beurt de rots glad en gevaarlijk om te beklimmen maakt. Sommige klimmers brengen dan nog meer krijt aan om een redelijke grip te krijgen - en de vicieuze cirkel is compleet. Dus wanneer je je route hebt voltooid, is het het beste om gewoon alle sporen van het witte spul weg te borstelen. Speciale borstels zullen je helpen om effectief alle resten te verwijderen, terwijl ze tegelijkertijd zacht zijn voor het oppervlak. Als algemene regel geldt echter: Wees zuinig met het krijt.